اصلی

در دهه های اخیر اخترشناسان سعی کرده اند ماهیت واقعی ماده اسرار آمیز را که بیشترین ماده را در جهان تشکیل می دهند - ماده تاریک - ، دریابند و توزیع آن را در جهان نشان دهند. در حال حاضر دو ستاره شناس از استرالیا و اسپانیا از داده های برنامه Frontier Fields  تلسکوپ فضایی هابل ناسا / ESA برای بررسی دقیق توزیع ماده تاریک استفاده کرده اند. Mireia Montes (دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا) ، نویسنده اصلی این مطالعه توضیح می دهد "ما راهی برای دیدن ماده تاریک پیدا کرده ایم." "ما دریافتیم که نور بسیار ضعیف در خوشه های کهکشان -همان نور…

حدود 550 سال نوری دور از صورت فلکی  ذات الکرسی ،  یک سحابی خیره کننده و وهم آور IC 63  واقع شده است. که البته به عنوان روح کاسیوپیایی شناخته می شود. IC 63 بوسیله تابش از یک ستاره غیرمنتظره متغیر نزدیک گاما ذات الکرسی شکل گرفته است که به آرامی فضای ابری گرد و غبار و گاز را از بین میبرد. این روح آسمانی، موقعیتی مناسب برای جشن های آینده شب مقدس را فراهم می کند که بیشتر به عنوان هالووین شناخته می شود.صورت فلکی  ذات الکرسی ، به نام یک ملکه مغرور در اسطوره یونانی نامیده می شود، که به صورت "W" شکل به راحتی در آسمان شب قابل تشخیص …

این رشته­ های پیچیده­ ی گاز توده شده­ ی درخشان با ظاهری به هم ریخته، در صورت فلکی صلیب شمالی به عنوان بخشی از سحابی پرده در سراسر آسمان سیاره­ ی زمین پخش شده است. خود سحابی پرده یک اثر بزرگ ابرنواختر است که یک ابر در حال رشد از انفجار مرگ یک ستاره عظیم است. به احتمال زیاد نور انفجار ابرنواختر اصلی 5،000 سال پیش به زمین رسیده است. امواج شوک بین ستاره ­ای که در پی این رویداد سهمگین منفجر شده اند، در فضا پیش رفته و مواد بین ستاره ­ای را جاروب کرده و برآشفته می­کنند. رشته­ های درخشان واقعا خیلی شبیه به امواج در یک ورق هستند که…

این تصویر که توسط دومین دوربین (WFPC2) میدان گسترده­ ی سیاره ­ای تلسکوپ فضایی هابل NASA / ESA گرفته شده است، کهکشان NGC 6872 را در صورت فلکی پائو (طاووس) نشان می­دهد. ظاهر غیر عادی آن به دلیل کنش­های آن با کهکشان کوچکتری به نام IC 4970 که درست بالای NGC 6872 دیده می­شود، می­باشد. هر دوی این کهکشانها حدود 300 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارند. عرض NGC 6872 بیش از 500،000 سال نوری است و در نتیجه، دومین بزرگترین کهکشان مارپیچی است که تا به امروز کشف شده است. این کهکشان، از لحاظ اندازه فقط مغلوب NGC 262 است، کهکشانی که قطر…

NGC 1222، که در این تصویر که با دوربین میدان گسترده 3 روی تلسکوپ فضایی هابل NASA / ESA گرفته شده است، دیده می­شود؛ کهکشانی است که داستان پر حادثه ­ای دارد. NGC 1222 به عنوان نمونه­ ی عجیبی از یک کهکشان عدسی­ وار، توصیف شده است. معمولا این نوع کهکشان در آسمان ظاهر نسبتا صافی دارد و عمدتا از ستارگان فرسوده و قرمز تشکیل می شود و شاید کمی تیره باشد. اما NGC 1222 مطمئنا یک عضو معمولی رده ­ی خود نیست - و این چیزی جز تیره نیست. مشاهدات، ویژگی­های اختصاصی تشکیل ستاره اخیر را در یک مقیاس عظیم نشان می­دهند – رویدادی که به عنوان زایش…

به کمک تلسکوپ فضایی NASA/ESA، یک گروه آلمانی از فضانوردان، ویژگی های خیره کننده ای را از شیئی غیرمعمول در کمربند سیارکی بین ماه و مشتری مشاهده کردند: دو سیارک دور یکدیگر می چرخیدند و خواص و ویژگی هایی مثل سیارک های دنباله دار را هم از خود نشان می دادند، از جمله یکی دارای سری دنباله دار مانند درخشان و یکی دیگر دارای دمی بلند. این اولین سیارک دوگانه ای است که به عنوان یک سیارک دنباله دار نیز طبقه بندی می شود. این کار تحقیقی در مقاله ای در نشریه ی طبیعت این هفته به چاپ رسید. در سپتامبر 2016، درست قبل از اینکه سیارک 288P در…

تلسکوپ فضایی هابل NASA/ESA به موضوع قبلی برگشته است. فقط دو روز پس از آنکه تلسکوپ فضایی هابل به مسیر بازگردانده شد، دوربین اصلی خود که یک دوربین سیاره ­ای میدان گسترده به نام (WFPC2) می­باشد را روی یک هدف خاص و جذاب تنظیم کرد. این هدف، یک جفت کهکشان به نام Arp 147 است که به لحاظ گرانشی با هم کنش دارند. این دو کهکشان طوری جهت گرفته ­اند که به نظر می­رسد عدد 10 را نشان می­دهند. کهکشان سمت چپ یا "1" در این تصویر، نسبتا صاف است و کنار یک حلقه ­ی صاف از جنس نور ستاره ­ای قرار گرفته است. این منظره، نزدیک به لبه­ ی خط دید ما…